piątek, 16 listopada 2012

MGŁA, MGŁA,MGŁA,,,,.........

Ponuro, ale ciepło.
                   DLA DZIECI.
Życie to konto, rachunek
to nieokreślona liczba cennych dni,
z których człowiek może  podjąć  jednorazowo
tylko jeden raz.
Depozyty nie są przyjmowane.

                DLA MNIE.
Wspomnienie samego siebie-
najtrwalszy kolec w sercu.

Człowiek nie wie czym jest czas,
jak nie zobaczy tego punktu w dali,
który go kończy.

   Liście prawie wszystkie opadły, będzie można wszystkie pograbić
Wcieniu pod liśćmi rośnie ziarnopłon, kwiatek wiosenny, krety ryją,cały czas kwitną stokrotki i pierwiosnki.
Ciekawe jaka będzie zima.
W stawkach przybyło wody , choć deszcz, nie padał , ale to dobrze , bo poziom wód w gruncie jest bardzo niski.
Teraz co innego.
Dlaczego   większość ludzi uważa, że jak się czegoś   chce bez chęci "mieć"   , to jest głupota .
Co pani, albo tobie [ zależy kto mówi] to  daje, tak męczyć się, ani tego nikt nie widzi, ani zysku żadnego .
Mieć,mieć nade wszystko. Za grosz uczucia do miejsca. Nie jest to mój dom rodzinny, ani jakieś inne miejsce czymś związane, a jednak to jest to moje miejsce na ziemi. Maluteńkie sedno życia, które łagodzi nieudane, stracone bezsensownie przeszłe już życie.Jestem jak to bardzo stare drzewo. Przesadzić , stworzyć jak najl epsze warunki, a ono i tak uschnie.
       
 Jeszcze nie było zimy, a ja już myślę o tych pierwszych  wiosennych kwiatkach  .
Babcia wnukom, a takie sentymenty, ale wiadomym jest, że na starość dziecinnieje się.                    
 Na początku tygodnia był przelot zimirodków. Maleńkie ptaszki, na chwilę usiadły na drzewach i pofrunęły dalej. Szkoda, że nie zostały, takie jesienne klejnociki.
 Nie mam  komentatorów tego  mojego pisania, ale może to lepiej.
 "Tekla" na zasłonie chyba śpi , bo nie chce muchy, ale za to  "pawie oczko " fruwa sobie po pokoju.
Do następnego razu, jeżeli czegoś  nie sknocę przy komputerze.





        

1 komentarz:

  1. Bardzo to wszystko poetyckie, niezwykłe. Taki świat wsobny, jakby z książek z dzieciństwa...Ciekawe, jakie odsłoni jeszcze zakamarki, jakich ma mieszkańców oprócz Tekli i Pawiego Oczka...
    Zastanawiam się nad ocenianiem przeszłości.Ona jest mostem, który doprowadził nas do współczesności i nadal prowadzi nas w przyszłość. To, jacy jesteśmy, co w sobie nosimy, jaką przestrzeń wokół siebie kreujemy dziś, wynika z nas - przeszłych. Zresztą nawet dziś to jutro, które się stanie, więc może warto wysłać siebie z jutra, tego wymarzonego i dobrego, do siebie dzisiejszej i powiedzieć, za co się sobie dziękuje, że się osiągnęło, to co się wymarzyło lub przestrzec przed tym, co zniweczyło nasze marzenia. Każdego dnia pracujemy na jakieś jutro, a skoro "życie to konto, z którego można podjąć tylko raz", to ta decyzja musi być rozważna i przemyślana, żeby nie ciążyła nam długiem.

    OdpowiedzUsuń